تبلیغات تبلیغات وبلاگ در دست بازیابی و تعمیر است
چهارشنبه 20 شهریور 1392
عنوانی برای تشکیل استانی جدید به مرکزیت شهر ورامین است که در برگیرنده شهرستانهای پاکدشت و پیشوا و ورامین می‌باشد. این طرح از جمله طرح‌هایی است که حمایت دولت را در پی داشته است، به طوریکه محمود احمدی نژاد در سفر چهارم خود به ورامین به این موضوع اشاره کرد. به گفته سید حسین نقوی نماینده مردم ورامین در مجلس، از جمله ویژگی‌های منطقه دشت ورامین برای تبدیل شدن به استانی مستقل فراهم بودن ظرفیت به لحاظ جغرافیایی و جمعیتی و نیز ملاحظات سیاسی و امنیتی است، زیرااین منطقه به کویر متصل است و آزادراه‌های بزرگی مثل آزادراه امام رضا (ع) و آزادراه قم- گرمسار از این خطه عبور می‌کند که متصل کننده شمال و جنوب کشور است.
نام استانی پیشنهادی به مرکزیت شهر سبزوار است. این طرح از زمان تقسیم خراسان بزرگ و در ابتدا بنام استان خراسان غربی مطرح شده بود که پس از تقسیم خراسان و ناکام ماندن این طرح موجب مخالفت‌های گسترده مردم شهر سبزوار شد و بازاریان سبزوار در اعتراض به طرح تقسیم خراسان با تعطیل کردن مغازه‌های خود و تجمع در خیابان‌های اصلی شهر، واکنش خود را نسبت به این تصمیم اعلام کردند از جمله دلایل استان نشدن سبزوار تعداد کم شهرستانهای اطراف شهرستان سبزوار اعلام شده بود. این طرح سپس به فراموشی سپرده شد تا اینکه با ارتقای بخشهای جوین، جغتای، خوشاب و داورزن به شهرستان، طرح استان شدن سبزوار مجدداً برسر زبانها افتاد. بر این اساس نمایندگان مردم شهرستانهای مذکور در مجلس هشتم در نامه‌ای به محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت خواستار تشکیل استان سربداران شدند. از جمله دلایل این درخواست، استحقاق ارتقای منطقه در طرح آمایش سرزمین، پتانسیل بالای منطقه، جلوگیری از مهاجرت و حاشیه نشینی و پیشینه تاریخی قیام سربداران در این منطقه نام برده شده است
عنوانی است که برای تاسیس استانی جدید در جنوب ایران به کار رفته‌است. این استان جزایر جنوبی ایران به ویژه جزایر استان هرمزگان را شامل می‌شود، ولی اسماعیلی عضو کمیسیون شوراها و سیاست داخلی مجلس در ۴ اردیبهشت ۱۳۹۱ دستور تهیه طرحی برای تشکیل استان توریستی فرهنگی خلیج فارس را در آستانه روز ملی خلیج فارس در مجلس ایران خبر داد. قرار است مرکز این استان توریستی - فرهنگی، ابوموسی باشد. جزایر قشم، کیش، بنادر لاوان، لنگه، سیری، جزایر تنب بزرگ و تنب کوچک از شهرهای این استان خواهند بود.
استان زاگرس نام یک استان پیشنهادی به مرکزیت شهر بروجرد است. به ادعای هادی مقدسی نماینده سابق بروجرد در مجلس شورای اسلامی موضوع طرح تشکیل استان زاگرس با مرکزیت بروجرد در سال ۷۵-۷۶ به اداره کل تقسیمات کشوری وزارت کشور پیشنهاد شد، اما بنا به دلایلی این طرح متوقف گردید و پیگیری آن ادامه نیافت. در سال ۱۳۸۹، به دنبال تاسیس استان البرز به مرکزیت کرج، علاءالدین بروجردی و هادی مقدسی نمایندگان بروجرد در مجلس شورای اسلامی، ضمن ایراد سخنرانی، از احمدی نژاد تقاضای تاسیس استان زاگرس به مرکزیت بروجرد را نمودند. پیشنهاد تشکیل استان زاگرس با یازده شهرستان انتقاداتی را در بر داشته‌است به گونه‌ای که برخی خبرگزاری‌ها مانند خبرگزاری فارس آن را «فتنه قومیتی» نامیدند. وبگاه البرز مدعیست طرح استان زاگرس به دلیل اختلافی قدیمی میان اهالی شهرهای بروجرد و خرم آباد بر سر تقسیمات جغرافیایی شکل گرفته است.
استان پیشنهاد شده به مرکزیت نیشابور می‌باشد که اولین درخواست به تشکیل چنین استانی به دهه هفتاد در زمان تقسیم استان خراسان بزرگ بر می‌گردد که اخیراً مجدداً توسط مردم نیشابور و نمایندگان این شهر با توجه به سابقه تاریخی و علمی و فرهنگی و ویژگی‌های جمعیتی مطرح شده است.
طرحی است که برمبنای آن نواحی شمالی استان اصفهان از این استان جدا شده و می‌تواند استانی جدید به مرکزیت شهر کاشان ایجاد شود. به‌جهت فراهم‌بودن زمینه‌های تاریخی، راهبردی، صنعتی، علمی، گردشگری و میراث فرهنگی در سطح منطقه، این طرح از حساسیت بیش‌تری برخوردار است؛ به گونه‌ای که محمود احمدی‌نژاد نیز آن را مورد تأیید قرار داده‌است. هم‌اکنون کاشان صاحب فرمانداری ویژه‌است.
طرح پیشنهادی برای تشکیل استانی جدید با عنوان کردستان شمالی یا مکریان در غرب ایران است. محدوده مورد نظر برای تشکیل این استان پیشنهاد بخشی از استان آذربایجان غربی است که شهرهای جنوبی این استان را دربر می‌گیرد. شهرهای ضمیمه این طرح کردنشین می‌باشند ودارای تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم خاص منطقهٔ خود هستند. این طرح برای اولین بار در دهه ۷۰ توسط نماینده دوره چهارم بوکان احمد طه پیشنهاد داده شد به وزارت کشور.اما برای بار دوم درسال ۸۸ نماینده دوره هشتم مجلس شهرستان بوکان (محمدقسیم عثمانی) دوباره این پیشنهاد را ذکر نمود و به تمامی دستگاهای نظارتی کشور پیشنهاد تشکیل استانی جدید به نام کردستان شمالی یا درصورت امکان مکریان را داد و درخواست کرد که با مرکزیت شهر بوکان این پروژه ایجاد شودتا نیازهای دیگرشهرهای محروم مختلف کُردستان رفع گردد، دراین رابطه نمایندگان دیگر نیز خواستار اجرای شدن این طرح شدن، همچون نماینده مهاباد با اشاره به اینکه استان آذربایجان‌غربی که متشکل از کردها و آذری‌ها با سابقه تاریخی در همزیستی مسالمت آمیز و وحدت و اخوت است با وجود جمعیت حدود (۵۰) درصد کردها در کل استان به نسبت (۵۰) درصد در مرکز استان متأسفانه در تیم مدیریت کلان استانی افتخار خدمت به مردم و نظام به هیچ مدیر ارشد کرد اهل سنتی داده نشده است و استفاده از نخبگان و مدیران کرد به (۲) درصد هم نمی‌رسد در حالیکه هر ساله رتبه‌های تک رقمی و نفرات ممتاز دانشگاهی بسیاری را فرزندان کرد از آن خود می‌کنند. حتی در کابینه (۷۰) میلیونی در معاونتهای استانداری هم از کردها استفاده نشده است. این امر نارضایتی آشکار و پنهان مردم و نخبگان را فراهم و بهانه و سوژه‌ای برای بنگاههای خبرپراکنی خارجی شده است. فلذا تشکیل استان «مکریان» متشکل از شهرهای کردنشین آذربایجان غربی راه معقول و ضروری برای شتاب دادن به چرخه‌های توسعه و تقویت انسجام ملی و افزایش مشارکت سیاسی و مدنی در این منطقه است و به برادری دیرینه بین اقوام صدمه‌ای وارد نمی‌آید.
طرحی است که بر اساس آن نواحی جنوبی استان کرمان (پهناورترین استان) از آن جداشده و با توجه به ظرفیتهای این ناحیه و برخوردار بودن ادارات کل مستقل و متعددی واقع در شهرجیرفت، این طرح از قوت بیش‌تری برخوردار گشته‌است. شهرستان جیرفت دارای ادارات کل مستقل از مرکز استان است که این مورد زمینه‌ای را برای ایجاد استان جدید فراهم می‌کند. به گفته علی اسلامی پناه نماینده مردم جیرفت و عنبرآباد در مجلس شورای اسلامی علت مطرح شدن این طرح وسعت استان کرمان و عدم توانایی مدیران استان در رسیدگی به امور شهرهای شمالی و جنوبی استان کرمان بوده است.
طرحی است که بر مبنای آن شهرستانهای طبس از استان یزد، خور و بیابانک از استان اصفهان و بشرویه از استان خراسان جنوبی، از استان‌های مذکور جدا شده و استانی جدید به مرکزیت شهر طبس ایجاد شود. این طرح برای اولین بار توسط محمد کریم عابدی نماینده مردم طبس، فردوس، سرایان و بشرویه در مجلس شورای اسلامی بیان شد. وی دلیل پیشنهاد این طرح را وسعت زیاد شهرستان طبس، جلوگیری از مهاجرت مردم به کلانشهرها و افزایش امنیت و قدرت اقتصادی منطقه برشمرده‌است. همچنین نارضایتی از الحاق این شهرستان به استان یزد نیز از علت‌های پیشنهاد این طرح بوده‌است.
طرح پیشنهادی برای تشکیل استانی در جنوب استان فارس به مرکزیت لار توسط شورای این شهر بوده و به مسکوت ماندن چند ساله این طرح در وزارت کشور و جداسازی مناطقی از شهرستان لارستاناعتراض شده‌است. شهرستان لار در سال ۱۳۱۶ مشتمل بر بخشهای جهرم، بندرلنگه، گاوبندی، بستک و جویم بوده‌است که در سالهای گذشته مستقل شده‌اند و شامل شهرستان جهرم، شهرستان بندرلنگه، شهرستان بستک، شهرستان پارسیان، شهرستان لامرد، شهرستان مهر، شهرستان خنج و شهرستان گراش می‌باشد. بزرگان و آیات عظام لارستان نیز در نامه‌ای خواستار اجرایی شدن استان فارس جنوبی به مرکزیت لارستان شدند.
طرحی پیشنهادی است که به موجب آن شهرستان رودسر از استان گیلان به همراه شهرستانهای رامسر، تنکابن، عباس آباد، چالوس، نوشهر و نور و رویان از استان مازندران جدا شده و استان مازندران غربی به مرکزیت شهر تنکابن تاسیس می‌گردد. این طرح با حمایت برخی از نمایندگان شهرستان‌ها، رؤسای شورای شهر قرار گرفته است، اما از طرفی انتقاد معاونت سیاسی امنیتی استانداری مازندران را نیز در پی داشته است. طرح پیشنهادی برای اولین بار در همایش توسعه علمی غرب مازندران مطرح شد. از جمله دلایل مطرح شدن این طرح فاصله زیاد غرب مازندران تا مرکز استان و عدم رسیدگی مشکلات مردم منطقه در مرکز استان اعلام شده است.
علی عیسوند
وبلاگ در دست بازیابی و تعمیر است
